Գիշերը Դսեղում

Անցած տարի ամռանը մենք ընտանիքով գնացել էինք Դսաեղ գյուղ։Մեզ հետ վերձրել էինք վրաններ,որպեսզի այս անգամ այնտեղ գիշերեինք։ Մեզանից բացի այնտեղ հանգստանում էր ևս մեկ ընտանիք։ Միասին մենք մենք անցկացրեցինք շատ լավ ժամանակ՝ խարույկ վառեցինք, խաղացինք, երգեցինք, պարեցինք և կես գիշերին պարկեցինք քնելու։ Ես արթնացա գայլերի ահարկու ձայնից։ Հանկարծ կողքի վրանից լսվեցին ճիչեր<<Արևի՜կը չկա>>։ Բոլորս խուճապահար սկսեցինք վազել դես ու դեն։ Արդեն մեկ ժամ էր,որ Արևիկից ոչ մի լուր չունեինք։ Հանկարծ խոտերի միջից դուրս թռավ դեպի մեզ մի գորշ գայլ։ Հայրիկս պատրասվում էր կրակել գայլին բայց երբ գայլի ետևից վազելով դուրս եկավ ուրախ դեմխով Արևիկը։ Գայլը նրան բերել էր այստեղ։